وسعت یاد کردن همیشه گفتنى نیست پس به وسعت ناگفته ها به یادتم…
.
.
.
خوشبختی من پیدا کردن “تو” از میان این همه ضمیر بود .
.
سرمای نبودنت بدتر از سرمای زمستان است ، به لرزه انداخته چهار ستون دلم را .
.
.
.
در خلوت من نگاه سبزت جاریست/ این قسمت بی تو بودنم اجباریست
.
.
.
وقت رفتن مرا به خدا نسپارد..نمیدانم خدا را فراموش کرده بود یا مرا ؟
.
.
.
در اغوشم که میگیری انقدر ارام میشوم که یادم میره باید نفس بکشم
.
.
.
ای دل نگفتمت مرو از راه عاشقی رفتی؟ بسوز که این همه آتش سزای توست
.
.
.
آبی بودنت حجم چشمانم را پر کرده است..، زیبایی چشمان من انعکاس توست.