مبادا مثل برگی زرد باشیم / رفیق مردم بی درد باشیممزن بر عاشقان از پشت خنجر /
بیا ای دل همیشه مرد باشیم
ادامه مطلب
نظر بدین
دوستیت: زلال* مرامت: عسل* ظاهرت:
طلا* باطنت: برف* وجودت: نعمت * داشتنت: غنیمت* ندیدنت مصیبت
.
.
.
توی
این دنیای دیوونه یه دیوونه دیوونه وار دیوونته دیوونه !
.
.
.
دستان
خیس ارزوهام رو فشردم ای سه قطره چکید با من بمان
.
.
.
تکرار شو شاید
ما سهم هم باشیم
شاید به جرم عشق ما متهم باشیم
باز در حضور تو آشفته
خویشم
در سفره عشقت درویش درویشم. . .
.
.
.
سراسر خواب من کابوس،
کابوس / ندارم در شبم فانوس، فانوس
به دل آمد بگویم من تو را دوست / ولی لب وا
نشد، افسوس، افسوس . . .
.
.
.
رها کردی چرا دست دلم را؟ / به خاک و
خون کشیدی حاصلم را
مرا تو میکشی صدبار در روز / ولی من دوست دارم قاتلم را . .
.
.
.
.
میشه پروانه بود و به هر گلی نشست
اما بهتره مثل تو مهربون
بود و به هر دلی نشست . . .
.
.
.
واقعیت است جاذبه تو
از بس
جذابی
می خواهم تو را به نیوتن ثابت کنم . . . !
.
.
.
همیشه می
گفتند ترک عادت موجب مرض است
اما اینبار موجب مرگ میشود ترک عادتِ با تو بودن .
. .
.
.
.
به باغم یاسمن بودی چه میشد؟ / عروس این چمن بودی چه
میشد؟
چرا چون باد رفتی از کنارم؟ / همیشه مال من بودی چه میشد . . .
؟
.
.
.
دلم باغی پر از ریحان و گل بود / به روی رود عشقت مثل پل
بود
نگاهم کردی و ویران شد این دل / مگر چشم تو از قوم مغول
بود؟
.
.
.
به بند دلت میاویز
رخت خاطره ام را
گرد باد های
فراموشی حرمت نمی شناسند . . .
.
.
.
خنده های تـــو
آرزوهـــای مـن
انـد
بخــند
تا برآورده شوند . . .
.
.
.
اگر چه عاشقی پر شور
بودیم / به خود نزدیک و از هم دور بودیم
شب و روز از جدایی میسرودیم / من و تو
وصلهای ناجور بودیم . . .
.
.
.
حـالا کـه میـخـواهـی بـروی لطفــا
قـدمـهـایـت را تنـدتـر بـردار �
دلـم را فـرستــاده ام دنبـالِ نخــود سیـــاه
. . .
.
.
.
آب و هوای دلم آنقدر بارانیست
که رخت های دلتنگی ام
را
مجالی برای خشک شدن نیست
اینگونه است که دلم برایت همیشه تنگ است . .